18 yıl boyunca yıllık müsaade kullanmadı! Yargıtay’dan emsal karar

Bursa Prof. Dr. Türkan Akyol Hastanesi’nde tam 18 sene boyunca taşeron şirket bünyesinde paklık elamanı olarak çalışan K.M,. emeklilik sebebiyle işten ayrıldı.

Kıdem tazminatını alamayan personel, İş Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Davacı emekçi; genel tatil çalışması yaptığı halde fiyatının ödenmediği tezi ile kıdem tazminatı, yıllık müsaade fiyatı ve genel tatil fiyatı alacaklarının tahsilini talep etti. Davalı şirket avukatı tezleri reddetti. Mahkeme; davanın kısmen kabulüne karar verdi. Kararı davalı istinafa götürünce devreye Bursa Bölge Adliye Mahkemesi girdi. Mahkeme, itirazları yerinde bularak İş Mahkemesi kararını bozdu. Kararı davacı personel temyiz edince devreye Yargıtay 9.Hukuk Dairesi girdi.

KARAR EMSAL NİTELİKTE

Yüksek mahkeme, emsal nitelikte bir karara imza attı. Bir personelin uzun yıllar müsaade kullanmadan çalışmasının hayatın olağan akışına zıt olduğunun vurgulandığı kararda şu tabirlere yer verildi: “Müşahhas uyuşmazlıkta, davalıya ilişkin işyerinde 17 yıl 8 aylık çalışması bulunan davacının hak ettiği 314 günlük müsaade mühletinden çalışma müddeti boyunca 26 gün müsaade izin kullandığı kabulüne nazaran bakiye 288 günlük yıllık fiyatlı müsaade karşılığı alacak hesabı yapılmıştır.

“HAYATIN OLAĞAN AKIŞINA AYKIRI”

Davacının çalışma mühleti boyunca yalnızca 26 gün fiyatlı müsaade kullanmış olması hayatın olağan akışına karşıttır. 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 31. hususu uyarınca hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde 17 yıl boyunca müsaade kullanıp kullanmadığı konusunun davacı asile açıklattırılması, davacı beyanı ile tüm kanıtlar birlikte kıymetlendirilmek suretiyle varılacak sonuca nazaran bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı formda karar verilmesi yanlışlı olup bozmayı gerektirmiştir. Evrak içeriğine nazaran, davacının emeklilik sebebi ile iş kontratını feshettiği, fakat kuruma başvurduğunu patrona belgelemediği anlaşılmaktadır. Bu durumda kıdem tazminatına fesih tarihinden değil dava tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Bu istikamet gözetilmeden kıdem tazminatına fesih tarihinden faiz yürütülmesi yanlışlı olup başka bir bozma nedenidir.”