Ünlü cerrah Yeşim Erbil 35 kiloyu nasıl verdi? ‘Yaptıklarım az kalsın öldürecekti’

İştahlı biri olduğunu söyleyen ünlü Endokrin Cerrahisi Uzmanı Prof. Dr. Yeşim Erbil, bunun çocukluğuna hatta bebekliğine dayandığını belirtiyor. Nitekim 25 günlükken sahip olduğu 3 aylık bebek manzarası ve 3 aylıkken de 10 kilo oluşu bunun doğruluğunu ispatlar nitelikte. Olağan bu durum okul çağına geldiğinde de devam etmiş. Bilhassa ilkokulda arkadaşlarının ‘şişko’ üzere incitici kelamlarına maruz kalmış. Genç kızlığa geçiş periyodunda ise rejim yapmaya başlayan Yeşim Erbil, “Lise ve üniversitede vakitlerimde kilolarım nedeniyle diyet yapıyordum lakin bir sene içinde eski kiloma tekrar geri dönüyordum. Kendimi beğenmiyor, giydiklerimi yakıştırmıyordum. Vücuduma uygun hoş kıyafetler bulamamam mutsuz olmama neden oluyordu. Bu durum ben de güvensizlik hissi yaratmıştı” diyor.

‘YAPTIĞIM DİYET NEDENİYLE ÖLEBİLİRDİM’

Yeşim Erbil, aldığı kiloları kısa müddette vermek için 50’li yaşlarına kadar daima mucize bir liste peşinde koştu. 20 yıl evvel tabibe istişareden yaptığı protein diyeti (Atkins diyeti) nedeniyle de neredeyse ölüyordu. Protein ve yağ alarak besleniyor, yalnızca sosis, sucuk, et ve yumurta yiyordu. Bu yolla bir buçuk ayda 30 kilo verdi fakat sıhhati tehlikeye girdi. Üresi yükseldi, kalp ritmi bozuldu, depresyona girdi ve panik atak geçirdi. Diyeti denetimsiz yaptığı, su içmediği ve yağ emilimini bozucu ilaçlar kullandığı için sıhhatinin fecî bozulduğunu aktaran Yeşim Erbil o günleri, “Tamamen bu diyete bağlı oldu. Hayatımda bir kez bu türlü bir kusur yaptım, ölebilirdim. Zati tam da o sıralarda tekrar Çapa’da hekim bir arkadaş hayatını kaybetti” diyerek anlatıyor.

‘KARBONHİDRAT BAĞIMLISI OLDUĞUMU KABUL ETTİM’

Hamur işlerini ve fast food’u yani karbonhidrat yüklü beslenmeyi çok sevdiğini, kilolarından kurtulmak için de üç gün rejim yaptığını lakin dayanamayıp dördüncü gün hamburger yediğini aktaran Yeşim Erbil’in, yaklaşık beş yıl evvel meskende otururken aldığı bir karar ise hayatının büsbütün değişmesini sağlayacaktı. Zira Yeşim Erbil, o gün kendi gerçeğiyle yüzleşmişti. “Yeşim, sen bu kadar iradesiz misin? Okundun, doçent ve profesör oldun. Bir sürü imtihanlara girdin. Pek çok muvaffakiyet kazandın. Her şeyde irade gösterdin de buna mı yenik düşüyorsun?” demiş ve karar vermişti. Artık bu sürece rejim demeyecek, beslenme nizamı olarak benimseyecekti. Karbonhidrat bağımlısı olduğunu da kabul etmişti. Artık bir kurabiye bile yememeliydi. Zira temas edince devamını getirebilirdi.

35 KİLOYU NASIL VERDİ?

Gündüz açlık hissetmiyordu. Bu nedenle tek öğün beslenme nizamına geçti. Ekmeği hayatından çıkarttı. Bakliyat, et, kıyma, yumurta, bol salata, her türlü zerzevat bütün yemekleri bunlardan oluşuyordu. Tek öğün yemeye pandemide bile devam etti. Spordan nefret ediyordu. Fakat bu mevzuda da aydınlandı. Sıhhati için yapması gerekiyordu. Ortamını değiştirdi. Bütün bağımlı olduğu ve çok sevdiğim şeylerden uzak durdu, konutuna sokmadı. Bu halde tam 35 kilo verdi ve vermeye de devam ediyor. Açlık mühletinin kıymetine vurgu yapan Yeşim Erbil,  “Kişi sabah erken kahvaltı ediyorsa, akşam 18.00’den sonra bir şey yemeyecek ki 12 saatten uzun bir açlığı olsun. İnsülin 12 saatten sonra düşüyor. Yağlar o vakit yanıyor. Uykuda da metobolizma çalışıyor” bilgisini paylaşıyor.

‘SADECE KİLO VERMEK İSTEMEMİŞ, YEME HALİNİ DE DEĞİŞTİRMİŞ’

Peki, Prof. Dr. Yeşim Erbil’i yıllarca kilo verme gayretinden alıkoyan şey neydi? Yıllar sonra ne olmuştu da her şey bir anda yoluna girmişti? Obeziteyle gayret ederken ruhsal etmenlerin değerine vurgu yapan Psikiyatrist Dr. Şahut Duran, “Çocuklukta dalga geçilmesi ruhsal tesirlere neden olabilir. Bu durum obezite ile ilgili gayretin başarısız sonuçlanmasına yol açabilir. Yeme bozukluğunu bağımlılık olarak nitelendirmek doğrudur. Husus bağımlılığı bir bağımlılık yaratıyorsa yeme bozukluğu da bağımlılık oluşturur. Tedavisi de buna benzeri yapılır” dedi.

“Yeme davranışı beyinde birçok hormonal değişikliğe yol açar. Yemek yendiği vakit dopamin ve serotonin üzerinden o memnunluk pekişir. Yemek beyindeki memnunluğu bu formda sağlarken, ruhsal manada vücutla barışılması da o mutluluğun yerine geçebiliyor” diyen Duran şunları da ekledi: “Belli bir yaşta önemli bir karar alınarak bu kadar istekli yemek yeme formunun değiştirilmesi ve bunda istikrarlı olunması ruhsal olarak da kendisini yeterli hissettiğini gösterir. Verilen uğraşın sonuçlarını almak ise motivasyon ve memnunluk kaynağıdır. Burada yalnızca kilo vermek amaçlanmamış, yemek yeme halinde değişikliğe gidilip bunu sürdürebilmek hedeflenmiş.”