Üniversiteden vazgeçti, İstanbul’dan kaçıp köyüne koştu! Bunu yapmasının tek sebebi var

Özhan Tektabak (28) Kaçkar Dağları eteklerindeki Arhavi’nin Yolgeçen Köyü’nde inek, kedi, köpek ve tavuklarıyla bir arada yaşıyor. Yılın 4,5 ayı bulut denizlerinin üzerindeki yaylada, geri kalan vakitlerde da hayvanlarıyla bir arada köyde hayatını sürdüren Tektabak için hayvanları da çok pahalı. 

Annesinin tedavisi için İstanbul’a taşınarak liseyi burada okuyan Özhan, kentte kaldığı her an köyüne dönmenin hayalini kurdu. Ailesi isteği üzerine üniversiteye hazırlanıp fotoğraf kısmına girmek için imtihanlara hazırlanan Özhan, yetenek imtihanını geçtiği gün ailesiyle konuşmaya karar verdi. Ailesine köye dönerek hayvancılık yapmak istediğini söyledi lakin onay alamadı. Ailesi oğullarının okumasını çok istiyordu. Lakin o, köyüne dönmeye kararlıydı ve okul hayatını orada bırakarak köye dönüş için adımlar atmaya başladı.

‘KÖYDEN BİR GÜN BİLE ÇIKMAYI DÜŞÜNMÜYORUM’

“5 yıllık İstanbul macerasından sonra köyüme dönmek yine nefes almak demekti. Köyde gerçek manada yaşadığımı anlıyorum” diyen Özhan, “Hâlâ elektrik olmayan yaylalarımız var ve bundan da pek mutluyum. Doğallığın en eski, en doğal haliyle tıpkı formda korunabilmesini buna bağlıyorum. Köyde yaşadığınız vakit birçok eseri organik formda yetiştirip kısmından yeme imkânımız oluyor. Kendi peynirini, kendi tereyağını yapabiliyorsun. Pencerenden baktığında sonbaharda yaprağın kısmından düştüğünü, ormanın kartpostala dönüştüğünü görebiliyorsun. İlkbaharda ise kuşların dahi heyecanlı ve sevinçli ötüşleri, ineklerin bahar geldiğini hissederek her sabah ahırdan çıkmak için attıkları nidalarını hissedebiliyorsun. Benim için köy hayattır. Köyden bir gün bile çıkmayı düşünmüyorum” diye konuştu.

Daha evvel küçük bir ilçede yaşıyorken, İstanbul’a taşınmanın başlarda çok farklı geldiğini söyleyen Özhan, kelamlarına şöyle devam etti:

‘İNEKLERİMİ DOYURMADAN BEN KAHVALTI YAPMIYORUM’

Ailesine üniversite okumak istemediğini söyleyerek fikirlerini açıklayan Özhan Tektabak, yaşadıklarını, “Mezun olmamı ve mezuniyetten sonra dilediğim şeyleri yapmamı söylediler. Mezun olup köye dönmek ve yıllarını verip çabalayıp çok farklı bir hayat için tekrar çabalamak bana manalı gelmiyordu. Kesinlikle eğitim çok değerli. O periyotta herkes bir diploma telaşındaydı. Etrafımdaki birçok kişi güya güzel diploma keyifli bir hayat sunacakmış üzere düşünüyordu. Aileme durumu açıkladıktan sonra uzun uzun konuşup anlattım. Üniversiteyi kazanıp muhakkak gitmeyeceğim dediğim o devirde işe girip çalıştım. Köye dönüp inek almak istiyordum, ailem de artık kararlarıma hürmet duyarak onaylıyordu. Böylece de köyüme döndüm” sözleriyle anlattı.

Sıradan bir gününün sabahları erken kalkıp kahvaltıdan evvel ineklerinin yanına gitmekle başladığını söyleyen Özhan, “Onları yedirmeden ben kahvaltı yapamıyorum. Sağımdan evvel ahırı temizliyorum, ineklere küspelerini verip sağıyorum. Daha sonra meskene çıkıp kahvaltı yapıyorum. Sütü makinaya çekip kaymağını ayırıyorum. Daha sonrasında tavuklara ve köpeklere yemeklerini verdikten sonra inekleri çözüp otlatmaya meraya götürüyorum” deyip ekledi:

‘KÖY HAYATINI SEVMEYEN BURADA YAŞAYAMAZ’

Özhan’ın gelecek planlarında da hayvancılığa devam etmek var. Tıpkı vakitte insanlara bu hususta örnek olmak istediğini de vurguluyor. Özhan, “İneklerimin kalitesini yükseltmek istiyorum. Belirli bir sayıyı geçmeyi düşünmüyorum. Kaliteli inekler yetiştirip damızlık sığırlarımın tüm Türkiye hatta yurt dışına kadar uzanabilmesini planlıyorum. Kültür ırklarını yetiştirmek, onların et ve süt randımanlarını artırabilmek, tıpkı vakitte doğal üretimden de kopmadan üretim yapmak istiyorum. Bölgemizde hayvancılığın geri kazandırılması için şuurlu hayvancılık yapılmasını planlıyorum” halinde konuştu.

Köyde yaşamanın zorluklarını da anlatan Özhan Tektabak, “Öncelikle sevmek gerekiyor. Sevmeyen bir insan köyde yaşayamaz zira köy hayatı zordur. Yaz, kış, soğuk, sıcak her şartta çalışmak gerekiyor. İş gücü daima gerekli ve her mevsimde yapacak iş kesinlikle bulunuyor. Fakat köyü seven birinin en başta tabiata âşık olması, köy hayatını benimseyerek toprağa hürmet duyması, toprağa nasıl bakması gerektiğini bilmesi gerekiyor. İstek, heves ve en kıymetlisi sevgi gerek. Köy hayatını sevmeyen bir kişi asla köyde uzun mühlet duramaz. Köy hayatını seven kişi de benim üzere kentte duramaz” yorumunu yaptı.

‘YAYLA GÖÇÜ 2 GÜN SÜRÜYOR’

Yaylaya çıkışların eskisi kadar şenlikli olmadığının da altını çizen Özhan Öztabak, “Maalesef köyde pek genç nüfus kalmadı. Hayvancılık yapan beşerler azaldı. Eskiden daha fazla şenlikler olur, kalabalık göçler yaşanırdı. Dinlenmek için mola verilen yerlerde horonlar oynanır, türküler söylenirdi. Şu an ise birkaç aile bizim üzere yaylaya göç ettiği için bazen yalnızca göç esnasında. denk gelebiliyoruz. Kimi yürüyerek, hevesle inekleriyle gidiyor kimi de kamyonlara yükleyip hayvanları çıkartıyor. Ben yayla göçünü çok seviyorum. Göç bana öbür bir heyecan, tat veriyor” deyip göçle ilgili şu bilgileri de paylaştı: