Köpekleri kullanan da var, bitkilerle konuşan da! Tek hedefleri ölümsüz olmaktı

Bugüne kadar pek çok kişi hayatın manası kadar mevtin sırrını da araştırdı. Bir bilinmezlik hali olan vefat, bu gizemi çözmek isteyen beşerler için her vakit en kıymetli araştırma bahislerinden biri oldu. Tarihten bugüne yapılan tüm araştırmalarda ‘ölüm’ kavramına bir açıklama getirmek üzere pek çok tez ve teori ortaya atıldı. Üstelik bu teorilerde sırf hayatın mutlak sonu olan vefat değil ölümsüzlük de yer aldı, birçok araştırmacı “İnsan nitekim ölümsüz olabilir mi?” sorusuna cevap aradı. İnsanlık tarihi boyunca bu sorunun karşılığını arayan hatta ölümsüzlüğü keşfettiğini dahi argüman eden pek çok kişi de ortaya çıktı. Özellikle içlerinden kimileri savundukları fikirlerle yaşadıkları periyoda damga vurdu, kanıları günümüze kadar taşındı. Pekala o beşerler kimdi ve neyi savundular? Ölümsüzlüğün sırrı onlara nazaran neydi?

1- LOKMAN DOKTOR: BİTKİLERLE KONUŞURDU

Gezerek Çukurova’ya kadar gelen ve Anadolu’da yaşamak istediğine karar veren Lokman Tabip, günümüzde Türkiye’de birçok türkü ve kıssaya husus olmuş bir isim. M.Ö. 1200’lü yıllarda şu anda Suriye’nin başşehri olan Şam kentinde dünyaya geldiği düşünülen Lokman Doktor, etrafında bitkilerin lisanından anlayan, onlarla konuşan ve etrafa şifa dağıtan biri olarak tanınıyordu. Rivayetlere nazaran gezerek dünyayı dolaştığı söylenen Lokman Tabip, yeryüzündeki tüm bitkilerin hangi hastalığa deva olduğunu çok güzel biliyordu. Hatta tezlere nazaran Lokman Tabip ölümsüzlük iksirini dahi buldu.

Bazı inanışlara nazaran ‘hekimlerin üstadı’ olarak kabul edilen Lokman Hekim’in ölümsüzlüğü bulmasıyla ilgili günümüze kadar gelen anlatılar ise birbirinden farklılık gösteriyor. Lakin içlerinde en yaygın olan kıssa ise şu halde:

2- FULCANELLI: ARANILDIĞINI ÖĞRENİNCE SIRRA KADEM BASTI

‘Ölümsüzlük iksiri’ denildiğinde akıllara gelen bir diğer isim de Fransız simyacı Fulcanelli. 20’nci yüzyılda yaşadığına inanılan Fulcanelli, tüm vakitlerin en düzgün kimyageri olarak kabul edilen, gerçekleştirdiği deneyler ve imza attığı çalışmalarla her vakit isminden bahsettiren bir isimdi. 1922 yılında kaleme aldığı ‘Katedrallerin Sırrı’ kitabında nükleer güç çalışmalarından yaşlanmayı durduran ölümsüzlük iksirine kadar birçok bilgiye yer veren Fulcanelli, bu çalışmasıyla bir anda tüm dikkatleri üzerine çekmeyi başardı. Dünya bir büyük savaşa daha girmeye hazırlanıyordu ve Fulcanelli birçokları için değerli bir bilgi kaynağıydı.

II. Dünya Savaşı’na yaklaşılırken Fulcanelli’nin bilgisinden faydalanmak isteyenler onu aramaya başladı. Aranıldığını öğrenen Fulcanelli ise kaçmayı tercih etti. O güne dek keşfettiği bilgilerin savaş devrinde makus niyetli bireyler tarafından kullanılmasından korkan Fulcanelli adeta sırra kadem bastı. Üstelik kaybolan yalnızca gövdesi değildi. Herkesin dikkatini çeken ‘Katedrallerin Sırrı’nın içinde yazanlar da tıpkı kendisi üzere bulunamadı. 1940’lı yıllara gelindiğinde Fulcanelli’nin görüldüğünü söyleyenler ortaya çıksa da bu tezler hiçbir vakit kanıtlanamadı. Lakin Fulcanelli’nin keşfettiği bilgiler vakit içinde lisandan lisana dolaşmayı başardı. Türkiye’de de çok sevilen ve Türkçede yayımlandığı 90’lı yıllarda uzun bir periyot ‘en çok satanlar’ listesinde kalan ünlü ‘Simyacı’ kitabının Brezilyalı müellifi Paulo Coelho’nun, Fulcanelli’den ilham alan isimlerin başında geldiği konuşuluyor.

3- NICOLAS FLAMEL: ‘FELSEFE TAŞI’ ONDA MIYDI?

Fransız simyacı Nicolas Flamel de ölümsüzlük ile ilgili araştırmalar yapan isimlerin başında geliyordu. Flamel’i ölümsüzlük araştırmaları yapmaya iten şey ise biraz farklıydı. Rivayete nazaran Flamel bir gece düşünde bir melekle konuştuğunu gördü. Rüyasında melek ona elindeki 21 sayfalık kitabı gösteriyor, o kitabın içinde daha evvel kimsenin bulamadığı bir şey olduğunu söylüyordu. Uyandığında gördüğü duşa bir mana veremeyen Flamel’in yolu bir kitapçıyla kesişti. Flamel’e bir kitap satmak isteyen kitapçı simyacıya tam da onun o anda ilgilenebileceği bir kitap önerdi. Elindeki kitabın gördüğü hayalle bir ilgisi olabileceğini düşünen Flamel çabucak kitabı satın aldı. Kitabı incelemeye başlayan Flamel, çoğunlukla ölümsüzlüğün formülü üzerine bilgiler içeren bu kitaptan sonra çalışmalarını büsbütün buraya kaydırdı. Savlara nazaran ölümsüzlük iksirini bulan Flamel’in keşfi sadece yakın etrafı tarafından konuşuldu.

Fakat Flamel hayatını kaybettikten sonra bir anda her şey değişti ve herkes Flamel’in keşfettiği sav edilen ölümsüzlük iksirini konuşmaya başladı. Ölümsüzlük iksirinin haricinde simyaya nazaran dokunduğu objeyi altına dönüştüren ve günümüzde İngiliz müellif J.K. Rowling’in ünlü Harry Potter serisiyle gündeme gelen ‘felsefe taşı’nın da Flamel tarafından bulunduğu, hatta bu ‘felsefe taşı’nın simyacıyla birlikte gömüldüğü konuşulanlar ortasındaydı. Süratle yayılan söylentilerin peşine düşen iki hırsız ise ‘felsefe taşı’nı çalmak için gizlice Flamel’in mezarını açtı. Ancak karşılaştıkları görüntü karşısında şaşkınlığa uğradılar zira Flamel’in mezarı boştu. Yaşanan bu olaydan sonra iki farklı görüşe inanıldı. Bazıları Flamel’in ölümsüzlük iksirini kullanarak ve ‘felsefe taşı’nı yanına alarak meyyit numarası yaptığını söyledi, bazıları ise onun ‘felsefe taşı’nı yok ettiğine ve diğer bir yere gittiğine inandı.

4- DR. ROBERT CORNISH: ‘SALLAMA TAHTASI’YLA ÖLÜMSÜZLÜĞÜ ARADI

Ölümsüzlüğü arayan ve bu yolda farklı deneyler yapan isimlerden biri de Dr. Robert Cornish. ABD’li bir biyolog olan Dr. Robert Cornish, küçük yaşlardan itibaren bilime büyük bir merak duydu ve bir bilim insanı olma yolunda ilerledi. Her vakit insanlık tarihini derinden etkileyecek çalışmalar yapmak isteyen Dr. Cornish, amacına yaklaşırken birçok muvaffakiyete imza attı. Lakin bu yolda tam da istediği üzere herkesi derinden etkilemeyi de başardı. Yaptığı en çılgın deneyler ise hiç elbet ölüleri diriltmek için gerçekleştirdiği deneylerdi. Ölümsüzlük üzerine araştırmalar yapan Dr. Cornish, ölen hayvanları diriltmeye odaklandı ve deneylerinde birinci olarak köpekleri kullandı. Ona nazaran kısa müddet evvel ölen bir köpeğe kan akışı sağlanması halinde hayata dönebilirdi. Dr. Cornish, bu çılgın deneyi için ‘sallama tahtası’ ismini verdiği bir düzenek ile çalışmalarına başladı.

Dr. Cornish, araştırmalarını sürdürürken sırf meyyit köpekler üzerine inceleme yapmadı, ayrıyeten yaşayan köpekleri de öldürerek sağlıklı bir sonuç elde edebileceğini düşündü. Öldürdüğü köpekleri beş dakika boyunca bekledikten sonra onları ‘sallama tahtası’na bağlayan Dr. Cornish, onlara evvel elektrik vererek sonra da sallayarak kan akışını sağlamaya çalışıyordu. Üstelik yaptığı çalışmaları halkın gözü önünde yapıyor, vatandaşlar tüm bu anlara şahitlik ediyordu. Deneylerde savlara nazaran köpeklerden üçü tekrar canlandı. Her ne kadar Dr. Cornish hedeflediğine yaklaşsa da halk, köpeklerin yaşadıkları acıya kayıtsız kalamadı ve Dr. Cornish’e büyük bir reaksiyon gösterdi. Etraftakilerin giderek rahatsızlık duymasından sonra Dr. Cornish’in laboratuvarı kapatıldı. Ancak bilim insanı başına gelenlere karşın vazgeçmedi ve son deva olarak ölmek üzere olan bir insan üzerinde bir deney gerçekleştirmek istedi. Bir idam mahkûmunu deneyinde kullanmak isteyen Dr. Cornish’in bu talebi yetkililer tarafından kabul edilmedi. Ölümsüzlüğün formülünü bulmaya kendini adayan Dr. Cornish’in son dermanı de suya niyet bilim insanı çalışmalarına nokta koydu ve bir daha ölümsüzlüğü araştırmadı.

‘ÖLECEĞİNİ BİLMEK İLE HAYATTA KALMA İÇGÜDÜSÜ ÇATIŞIR’

Fulcanelli, Flamel, Lokman Tabip ve Dr. Cornish… Bu isimler haricinde de pek çok kişi tarih boyunca ölümsüzlüğün sırrına erişmek istedi ve birçok araştırma yaptı. Pekala bu arayışın sebebi ne? İnsanlık neden ölümsüzlüğü keşfetmek istiyor? Bizi bu niyete iten şey psikolojide nasıl yorumlanıyor?

Klinik Psikolog Ayhan Altaş, yeryüzündeki canlılar ortasında öleceğini bilen tek varlığın beşerler olduğunu hatırlattı. Hayatta kalma içgüdüsü ile içten içe öleceğini bilmenin insanlarda bir gerilim oluşturduğunu vurgulayan Altaş, “İnsanlar dünyaya geldiğinde iki-üç güdüyle doğar. Bunlar ortasında hayatta kalma güdüsü de vardır. Bize nazaran canlılar içinde öleceğini bilen tek varlık insandır. Bu bilgiyle hayatta kalma içgüdüsü çatışır. Bu çatışma bir gerilim oluşturur” diye konuştu.

‘EN NİHAYETİNDE MEVT BİR GERÇEK’

Tarih boyunca periyot dönem pek çok kişinin ölümsüzlüğü bulduğunu argüman ettiğini söyleyen Altaş, birçok insanın başındaki vefat sonrası belirsizlik hissini ortadan kaldırmaya yönelik çalışmalar yapan kimselerin bir çıkar sağlamaya çalışıyor olabileceklerine dikkat çekti. İnsanları ölümsüzlük arayışına iten şeyler ortasında kararsız kalma ya da telaşlı olma halinin de olabileceğine işaret eden Altaş, “Örneğin ahiret inancı aslında ölümsüz olma ya da vefat sonrası meçhullüğü azalttığı için beşerler artık ölümsüz olmayı değil de daha çok sonrasında hoş bir hayat geçirebilmek için davranışlarını düzenlemeye yöneliyorlar” dedi. Ahiret inancı olmayan bireylerin de mevtten sonra yok olmayı kabul ettikleri için telaş duymadıklarını hatırlatan Altaş, “Ahiret inancı olmayan bireyler ise öldükten sonra yok olmayı kabul ederler. Bu kabul etmeyle birlikte vefata dair yaşanan korkunun şiddeti de azalır. En nihayetinde mevt bir gerçek ve çoğunlukla kimse ölmeyi istemez” diye konuştu.