Köpekleri kullanan da var, bitkilerle konuşan da! Tek gayeleri ölümsüz olmaktı

Bugüne kadar pek çok kişi hayatın manası kadar mevtin sırrını da araştırdı. Bir bilinmezlik hali olan vefat, bu gizemi çözmek isteyen beşerler için her vakit en değerli araştırma hususlarından biri oldu. Tarihten bugüne yapılan tüm araştırmalarda ‘ölüm’ kavramına bir açıklama getirmek üzere pek çok tez ve teori ortaya atıldı. Üstelik bu teorilerde sırf hayatın mutlak sonu olan mevt değil ölümsüzlük de yer aldı, birçok araştırmacı “İnsan sahiden ölümsüz olabilir mi?” sorusuna karşılık aradı. İnsanlık tarihi boyunca bu sorunun yanıtını arayan hatta ölümsüzlüğü keşfettiğini dahi tez eden pek çok kişi de ortaya çıktı. Özellikle içlerinden kimileri savundukları fikirlerle yaşadıkları periyoda damga vurdu, niyetleri günümüze kadar taşındı. Pekala o beşerler kimdi ve neyi savundular? Ölümsüzlüğün sırrı onlara nazaran neydi?

1- LOKMAN DOKTOR: BİTKİLERLE KONUŞURDU

Gezerek Çukurova’ya kadar gelen ve Anadolu’da yaşamak istediğine karar veren Lokman Doktor, günümüzde Türkiye’de birçok türkü ve öyküye husus olmuş bir isim. M.Ö. 1200’lü yıllarda şu anda Suriye’nin başşehri olan Şam kentinde dünyaya geldiği düşünülen Lokman Doktor, etrafında bitkilerin lisanından anlayan, onlarla konuşan ve etrafa şifa dağıtan biri olarak tanınıyordu. Rivayetlere nazaran gezerek dünyayı dolaştığı söylenen Lokman Doktor, yeryüzündeki tüm bitkilerin hangi hastalığa deva olduğunu çok uygun biliyordu. Hatta tezlere nazaran Lokman Tabip ölümsüzlük iksirini dahi buldu.

Bazı inanışlara nazaran ‘hekimlerin üstadı’ olarak kabul edilen Lokman Hekim’in ölümsüzlüğü bulmasıyla ilgili günümüze kadar gelen anlatılar ise birbirinden farklılık gösteriyor. Ama içlerinde en yaygın olan öykü ise şu formda:

2- FULCANELLI: ARANILDIĞINI ÖĞRENİNCE SIRRA KADEM BASTI

‘Ölümsüzlük iksiri’ denildiğinde akıllara gelen bir öteki isim de Fransız simyacı Fulcanelli. 20’nci yüzyılda yaşadığına inanılan Fulcanelli, tüm vakitlerin en güzel kimyageri olarak kabul edilen, gerçekleştirdiği deneyler ve imza attığı çalışmalarla her vakit isminden bahsettiren bir isimdi. 1922 yılında kaleme aldığı ‘Katedrallerin Sırrı’ kitabında nükleer güç çalışmalarından yaşlanmayı durduran ölümsüzlük iksirine kadar birçok bilgiye yer veren Fulcanelli, bu çalışmasıyla bir anda tüm dikkatleri üzerine çekmeyi başardı. Dünya bir büyük savaşa daha girmeye hazırlanıyordu ve Fulcanelli birçokları için kıymetli bir bilgi kaynağıydı.

II. Dünya Savaşı’na yaklaşılırken Fulcanelli’nin bilgisinden faydalanmak isteyenler onu aramaya başladı. Aranıldığını öğrenen Fulcanelli ise kaçmayı tercih etti. O güne dek keşfettiği bilgilerin savaş devrinde berbat niyetli şahıslar tarafından kullanılmasından korkan Fulcanelli adeta sırra kadem bastı. Üstelik kaybolan yalnızca gövdesi değildi. Herkesin dikkatini çeken ‘Katedrallerin Sırrı’nın içinde yazanlar da tıpkı kendisi üzere bulunamadı. 1940’lı yıllara gelindiğinde Fulcanelli’nin görüldüğünü söyleyenler ortaya çıksa da bu argümanlar hiçbir vakit kanıtlanamadı. Lakin Fulcanelli’nin keşfettiği bilgiler vakit içinde lisandan lisana dolaşmayı başardı. Türkiye’de de çok sevilen ve Türkçede yayımlandığı 90’lı yıllarda uzun bir devir ‘en çok satanlar’ listesinde kalan ünlü ‘Simyacı’ kitabının Brezilyalı muharriri Paulo Coelho’nun, Fulcanelli’den ilham alan isimlerin başında geldiği konuşuluyor.

3- NICOLAS FLAMEL: ‘FELSEFE TAŞI’ ONDA MIYDI?

Fransız simyacı Nicolas Flamel de ölümsüzlük ile ilgili araştırmalar yapan isimlerin başında geliyordu. Flamel’i ölümsüzlük araştırmaları yapmaya iten şey ise biraz farklıydı. Rivayete nazaran Flamel bir gece hayalinde bir melekle konuştuğunu gördü. Rüyasında melek ona elindeki 21 sayfalık kitabı gösteriyor, o kitabın içinde daha evvel kimsenin bulamadığı bir şey olduğunu söylüyordu. Uyandığında gördüğü duşa bir mana veremeyen Flamel’in yolu bir kitapçıyla kesişti. Flamel’e bir kitap satmak isteyen kitapçı simyacıya tam da onun o anda ilgilenebileceği bir kitap önerdi. Elindeki kitabın gördüğü hayalle bir ilgisi olabileceğini düşünen Flamel çabucak kitabı satın aldı. Kitabı incelemeye başlayan Flamel, çoğunlukla ölümsüzlüğün formülü üzerine bilgiler içeren bu kitaptan sonra çalışmalarını büsbütün buraya kaydırdı. Savlara nazaran ölümsüzlük iksirini bulan Flamel’in keşfi sırf yakın etrafı tarafından konuşuldu.

Fakat Flamel hayatını kaybettikten sonra bir anda her şey değişti ve herkes Flamel’in keşfettiği argüman edilen ölümsüzlük iksirini konuşmaya başladı. Ölümsüzlük iksirinin haricinde simyaya nazaran dokunduğu objeyi altına dönüştüren ve günümüzde İngiliz muharrir J.K. Rowling’in ünlü Harry Potter serisiyle gündeme gelen ‘felsefe taşı’nın da Flamel tarafından bulunduğu, hatta bu ‘felsefe taşı’nın simyacıyla birlikte gömüldüğü konuşulanlar ortasındaydı. Süratle yayılan söylentilerin peşine düşen iki hırsız ise ‘felsefe taşı’nı çalmak için gizlice Flamel’in mezarını açtı. Ancak karşılaştıkları görüntü karşısında şaşkınlığa uğradılar zira Flamel’in mezarı boştu. Yaşanan bu olaydan sonra iki farklı görüşe inanıldı. Bazıları Flamel’in ölümsüzlük iksirini kullanarak ve ‘felsefe taşı’nı yanına alarak meyyit numarası yaptığını söyledi, bazıları ise onun ‘felsefe taşı’nı yok ettiğine ve öteki bir yere gittiğine inandı.

4- DR. ROBERT CORNISH: ‘SALLAMA TAHTASI’YLA ÖLÜMSÜZLÜĞÜ ARADI

Ölümsüzlüğü arayan ve bu yolda enteresan deneyler yapan isimlerden biri de Dr. Robert Cornish. ABD’li bir biyolog olan Dr. Robert Cornish, küçük yaşlardan itibaren bilime büyük bir merak duydu ve bir bilim insanı olma yolunda ilerledi. Her vakit insanlık tarihini derinden etkileyecek çalışmalar yapmak isteyen Dr. Cornish, gayesine yaklaşırken birçok muvaffakiyete imza attı. Lakin bu yolda tam da istediği üzere herkesi derinden etkilemeyi de başardı. Yaptığı en çılgın deneyler ise hiç elbet ölüleri diriltmek için gerçekleştirdiği deneylerdi. Ölümsüzlük üzerine araştırmalar yapan Dr. Cornish, ölen hayvanları diriltmeye odaklandı ve deneylerinde birinci olarak köpekleri kullandı. Ona nazaran kısa mühlet evvel ölen bir köpeğe kan akışı sağlanması halinde hayata dönebilirdi. Dr. Cornish, bu çılgın deneyi için ‘sallama tahtası’ ismini verdiği bir düzenek ile çalışmalarına başladı.

Dr. Cornish, araştırmalarını sürdürürken sırf meyyit köpekler üzerine inceleme yapmadı, ayrıyeten yaşayan köpekleri de öldürerek sağlıklı bir sonuç elde edebileceğini düşündü. Öldürdüğü köpekleri beş dakika boyunca bekledikten sonra onları ‘sallama tahtası’na bağlayan Dr. Cornish, onlara evvel elektrik vererek sonra da sallayarak kan akışını sağlamaya çalışıyordu. Üstelik yaptığı çalışmaları halkın gözü önünde yapıyor, vatandaşlar tüm bu anlara şahitlik ediyordu. Deneylerde argümanlara nazaran köpeklerden üçü yine canlandı. Her ne kadar Dr. Cornish hedeflediğine yaklaşsa da halk, köpeklerin yaşadıkları acıya kayıtsız kalamadı ve Dr. Cornish’e büyük bir reaksiyon gösterdi. Etraftakilerin giderek rahatsızlık duymasından sonra Dr. Cornish’in laboratuvarı kapatıldı. Ama bilim insanı başına gelenlere karşın vazgeçmedi ve son deva olarak ölmek üzere olan bir insan üzerinde bir deney gerçekleştirmek istedi. Bir idam mahkûmunu deneyinde kullanmak isteyen Dr. Cornish’in bu talebi yetkililer tarafından kabul edilmedi. Ölümsüzlüğün formülünü bulmaya kendini adayan Dr. Cornish’in son devası de suya niyet bilim insanı çalışmalarına nokta koydu ve bir daha ölümsüzlüğü araştırmadı.

‘ÖLECEĞİNİ BİLMEK İLE HAYATTA KALMA İÇGÜDÜSÜ ÇATIŞIR’

Fulcanelli, Flamel, Lokman Tabip ve Dr. Cornish… Bu isimler haricinde de pek çok kişi tarih boyunca ölümsüzlüğün sırrına erişmek istedi ve birçok araştırma yaptı. Pekala bu arayışın sebebi ne? İnsanlık neden ölümsüzlüğü keşfetmek istiyor? Bizi bu fikre iten şey psikolojide nasıl yorumlanıyor?

Klinik Psikolog Ayhan Altaş, yeryüzündeki canlılar ortasında öleceğini bilen tek varlığın beşerler olduğunu hatırlattı. Hayatta kalma içgüdüsü ile içten içe öleceğini bilmenin insanlarda bir gerilim oluşturduğunu vurgulayan Altaş, “İnsanlar dünyaya geldiğinde iki-üç güdüyle doğar. Bunlar ortasında hayatta kalma güdüsü de vardır. Bize nazaran canlılar içinde öleceğini bilen tek varlık insandır. Bu bilgiyle hayatta kalma içgüdüsü çatışır. Bu çatışma bir gerilim oluşturur” diye konuştu.

‘EN NİHAYETİNDE VEFAT BİR GERÇEK’

Tarih boyunca devir dönem pek çok kişinin ölümsüzlüğü bulduğunu argüman ettiğini söyleyen Altaş, birçok insanın başındaki mevt sonrası belirsizlik hissini ortadan kaldırmaya yönelik çalışmalar yapan kimselerin bir çıkar sağlamaya çalışıyor olabileceklerine dikkat çekti. İnsanları ölümsüzlük arayışına iten şeyler ortasında kararsız kalma ya da dertli olma halinin de olabileceğine işaret eden Altaş, “Örneğin ahiret inancı aslında ölümsüz olma ya da vefat sonrası meçhullüğü azalttığı için beşerler artık ölümsüz olmayı değil de daha çok sonrasında hoş bir hayat geçirebilmek için davranışlarını düzenlemeye yöneliyorlar” dedi. Ahiret inancı olmayan bireylerin de vefattan sonra yok olmayı kabul ettikleri için tasa duymadıklarını hatırlatan Altaş, “Ahiret inancı olmayan bireyler ise öldükten sonra yok olmayı kabul ederler. Bu kabul etmeyle birlikte mevte dair yaşanan tasanın şiddeti de azalır. En nihayetinde mevt bir gerçek ve çoğunlukla kimse ölmeyi istemez” diye konuştu.